Güfte: Hilmi Dede / Beste:Mehmet Kemiksiz

Oldu peydâ bir mukaddes bestekâr-ı Üsküdâr

Zâtıdır ancak medâr-ı iftihâr-ı Üsküdâr

Darb-ı nutkundan adüvv eyler huzûrundan firâr

Zâtıdır sâhib makâm-ı müsteâr-ı Üsküdâr

Sûzinâk evzâyine dîl- beste uşşâk-ı acem

Savt-ı şevk-efzâsına hayrân kibâr-ı Üsküdâr

Isfahân şâh-ı hicâbından eder azm-i hicâz

Etse âheng-i nevâ ger ol hezâr-ı Üsküdâr

Oldu şarkıyyât-ı şevkinden ferâh-nâk ehl-i şark

Lutf-i tâb-ı mâye-i feyz-i bahâr-ı Üsküdâr

Nağmesinden hâtır-ı uşşâk(ı) pür- şevkutarâb

Hüsn-i elhânına dîl bestenigâr-ı Üsküdâr

Mir-i Fâik kim muhayyerdir mümâşât etmede

Çarha kim zîrâ cenâb-ı nâ’medâr-ı Üsküdâr

Leşke-ri irfânına bîn(ni) sabadır pîş(i) rû

Oldu hep teslîm anâ dâr-ı diyâr-ı Üsküdâr

Mâh-ı evcâra-yı sıdk u istikâmet kim odur

Rast-ı gûlukla hemân şehr-i tişâr-ı Üsküdâr

Olmaz ol merd-i hüseynîden nühüfte sırr-ı aşk

Hep usûl-i aşka vâkıf ol medâr-ı Üsküdâr

Mûsikî erbâbına dâmen-i lütfu bûselik

Nakş-ı akdâm-ı tırâz-ı rehgüzâr-ı Üsküdâr

Sûzidil verdi şerâr-ı şevk-ı verd ü sünbüle

Ebr-i feyzinden mutarrâ lâlezâr-ı Üsküdâr

Pay(ı) bendâsını gerdâniyye-i hûbân olup

Türk ü kürdî etti bend ol kâm(ı) kâr-ı Üsküdâr

Gayş eder ol zât-ı pür feyzin semâî dilleri

Olmasa zâtı yamandır hâl ü kâr-ı Üsküdâr

İştihârı velvele- bahş-i nihâvend û ırâk

Çâr(ı) gâh-ı bâr(ı) gâh-ı sayedâr-ı Üsküdâr

Gayrı ol Hilmî terennüm- sâz-ı âheng-i duâ

Bir duâ et kim ola gevher-nisâr-ı Üsküdâr

Kâr-ı nâtıklar makam ve usûllerin tarifi açısından önemli bir beste formudur. Bu bakımdan serbest bir form olan fihrist taksimlere benzer. Mûsikîmizi öğrenmek ve incelemek isteyenlerin bunlardan birini ya da birkaçını bilmek zorunda olacağı kendiliğinden ortaya çıkar. Nota yazısının popüler olmadığı dönemlerde, bu tür besteler sayesinde makamlarımızın birçoğu unutulmaktan kurtulmuştur denebilir. Mûsikî literatürümüzde çok sayıda kâr-ı nâtık bestesi vardır. Bunların en ünlüleri Hatîb Zâkirî Osman Efendi ile Hamamîzâde İsmail Dede’nin bestelemiş olduğu kâr-ı nâtıklardır. Bu iki eserde Osman Efendi on beş, Dede Efendi ise yirmi dört makamı tarif etmiştir. Zekâi Dede’nin evsat usûlünde bestelediği eserin otuz altı, Ahmed Avni Konuk’un yüz on dokuz beyitlik rast kâr-ı nâtıkında yüz on dokuz makam, Refik Fersan’ın kâr-ı nâtıkında ise kırk dokuz makam tarifi vardır. Bunlardan başka Hâfız Şeyda Dede’nin on sekiz beyitlik hüzzam kâr-ı nâtıkı ile Manisalı Âlim Efendi’nin hicaz devr-i kebîr eserini sayabiliriz. Divan Edebiyatı çerçevesinde kâr-ı nâtık sözleri yazan şâirler yetişmiştir.

Mehmet Kemiksiz, 2011 yılında, Prof.Dr. Mustafa Tahralı tarafından yazılan on yedi makamlı güfteyi; her makamda usul değişimleriyle birlikte nim sakil, çenber, remel, devr-i kebîr, muhammes ve yürük semâî usulleriyle Kâr-ı Nâtık formunda bestelemiştir.

Rast makamı ile başlayan Kâr-ı Üsküdar ise bestekârın bu formda verdiği 26 makamlı ikinci eseridir.